Substantiv i ubestemt form, entall.
Hun måtte skrive en feilslåingserklæring etter å ha gjort en feil.
Substantiv
Grunnform: feilslåingserklæring
De måtte skrive flere feilslåingserklæringer etter å ha gjort flere feil.
Feilslåingserklæringa hennes ble godtatt.
Feilslåingserklæringene deres ble godtatt.
Hun måtte skrive en feilslåingserklæring etter å ha gjort en feil.