Substantiv i ubestemt form, entall.
En klint er en bratt skråning av jord eller berggrunn.
En klint er en bratt skrent eller klippe.
Substantiv
Grunnform: klint
Det finnes mange klinter i Norge.
En klint er en bratt skråning av jord eller berggrunn.
En klint er en bratt skrent eller klippe.
Klinten over elven er et populært turistmål.
Klinten ved havet er en populær turistdestinasjon.
Klintene langs kysten er svært bratte.