Ordliste > l > lukking
lukkingen
Substantiv i bestemt form, entall.
Døren har en lukkinga som skal fikses.
Lukkingen av døren var nødvendig.
Lukkingen var ferdig.
Substantiv
Grunnform: lukking
- lukking (ubestemt entall)
- lukkingen (bestemt entall)
- lukkinga (bestemt entall)
- lukkinger (ubestemt flertall)
- lukkingene (bestemt flertall)
- Lukking refererer til prosessen med å stenge eller forsegle noe, ofte brukt i kontekster som involverer dører, vinduer eller til og med abstrakte konsepter som avslutninger eller fullføringer.
Det er flere lukkinger på dørene som skal fikses.
Det var flere lukkinger i løpet av dagen.
Døren har en lukking som skal fikses.
Døren har en lukkinga som skal fikses.
Dørene har lukkingene som skal fikses.
Dørene var lukket etter lukkingene.
En lukking av døren var nok.
Lukkingen av døren var nødvendig.
Lukkingen var ferdig.
Lukkingene var ferdige.
Vi trenger en lukking.
Vi trenger flere lukkinger.
