Substantiv i ubestemt form, flertall.
Han hadde mange mislykninger i sin karriere.
Substantiv
Grunnform: mislykning
Han hadde mange mislykninger i sin karriere.
Hun opplevde en stor mislykning i sitt liv.
Mislykningen var et hardt slag for henne.
Mislykningene hans var et resultat av dårlig planlegging.