Substantiv i ubestemt form, entall.
En ny struping førte til en nedgang i aktivitetsnivået.
En struping er en del av strupehodet.
En struping kan være en begrensning eller hindring av vekst eller utvikling.
Substantiv
Grunnform: struping
Begrensningene av vekstene skyldtes strupingene.
De nye strupingene førte til en nedgang i aktivitetsnivået.
Den nye strupingen førte til en nedgang i aktivitetsnivået.
Det finnes flere strupinger i biologisk eller fysiologisk kontekst.
En ny struping førte til en nedgang i aktivitetsnivået.
En struping er en del av strupehodet.
En struping kan være en begrensning eller hindring av vekst eller utvikling.
Nye strupinger førte til en nedgang i aktivitetsnivået.
Strupinga er en del av strupehodet.
Strupingene er en del av strupehodet.
Strupinger er en del av strupehodet.
Tilstanden der noe er begrenset eller hindret er kjent som strupingen.