Grunnform av adjektiv.
Han hadde en ukvinnelig oppførsel.
Hun hadde en ukvinnelig stil.
Adjektiv
Grunnform: ukvinnelig
Han hadde en ukvinnelig oppførsel.
Han var den mest ukvinnelige personen i rommet.
Han var mer ukvinnelig enn broren sin.
Hun hadde en ukvinnelig stil.
Hun var den mest ukvinnelige kvinnen i rommet.
Hun var mer ukvinnelig enn søsteren sin.