Substantiv i ubestemt form, entall.
Han var en fryktet vikingkriger.
Substantiv
Grunnform: vikingkriger
Han var en fryktet vikingkriger.
Vikingkrigere var kjent for sine brutale kampteknikker.
Vikingkrigeren hadde en imponerende fysikk.
Vikingkrigerne returnerte hjem etter en lang og brutal krig.