Substantiv i ubestemt form, flertall.
De har dårlige øyehåndkoordinasjoner.
Substantiv
Grunnform: øyehåndkoordinasjon
De har dårlige øyehåndkoordinasjoner.
Hun har god øyehåndkoordinasjon.
Øyehåndkoordinasjonen hennes er imponerende.
Øyehåndkoordinasjonene deres må forbedres.